Monday, December 26, 2011

Budhi bato ulan

Ni Miguel Paolo Celestial

Pumapatak ang ulan sa bato,
dumudulas sa budhi.
Bumabagsak ang ulan sa budhi,
nabibiyak ang bato.

Pumapatak ang ulan sa budhi,
dumudulas sa bato.
Bumabagsak ang ulan sa bato,
nabibiyak ang budhi.

Sunday, December 18, 2011

Pauwi

Ni Miguel Paolo Celestial


Bumaba ka sa gitna ng kalsada
dahil nagkamali ka ng sakay ng dyip.
Ikaw na lamang ang natira sa biyahe
nang napansin mong iba na ang ruta.

Nag-aalala kang baka may nakasunod
mula sa safehouse, kahit na makailang
beses mong pinagpag ang iyong daan:
tatlong ulit bumalik sa tindahan sa kanto,
dalawa sa may talyer, at isa sa sakayan.

Tatawid ka na sana kung di ka sinalubong
ng umuungol na trak. Wala kang kasama sa kalye,
pero nangangamba kang isuplong kahit ng dilim.

Di dapat umabot ng ilang oras ang miting
ngunit kailangan pag-usapan ang pagkakahuli ng kasama.
At habang nililinaw ang mga suspetsa, ang oras at lugar,
doon mo lang narinig ang tunay niyang pangalan,
lumusot sa bumibigat na lambat ng mga salita.
Namumutla na ang namumula't namumugtong mata.

Biglang lumitaw sa iyong isip ang eksena ng pagdakip:
sa palengke, sa dinadayong beerhouse,
sa eskinitang di inaasahang magbubulgar ng lihim.
Nilulon ng agam-agam ang iyong landas pauwi:

ang pasikot-sikot sa nakagawiang kalsada,
ang pag-iwas at pagtagos sa karaniwang daan.
Pagdating mo sa tarangkahan ng inuupahang
apartment, di na magkasya ang susi.
Tumalikod ka upang harapin ang umaga.
Di mo na makilala ang iyong sarili.

Sunday, December 11, 2011

The Blue Wind-Flowers

By Tomas Tranströmer

To be spell-bound – nothing's easier. It's one of the oldest tricks of the soil and springtime: the blue wind-flowers. They are in a way unexpected. They shoot up out of the brown rustle of last year in overlooked places where one's gaze never pauses. They glimmer and float, yes, float, and that comes from their colour. That sharp violet-blue now weighs nothing. Here is ecstasy, but low-voiced. "Career" – irrelevant! "Power" and "publicity" – ridiculous! They must have laid on a great reception up in Nineveh, with pompe and "Trompe up!". Raising the rafters. And above all those brows the crowning crystal chandeliers hung like glass vultures. Instead of such an over-decorated and strident cul-de-sac, the wind-flowers open a secret passage to the real celebration, which is quiet as death.


Translated by Robin Fulton