Ganito ko laging inaalala ang kanilang layag – mariringal
na maharlika sa dapithapon ng panunungkulan. Kung paano
Humahangos sa liwanag ang mga sarikulay sa bawat paglapit
ng dilim; kung paano nanatili silang nakakapit sa pangako
ng inmortalidad. Paghahabilin ang mga huling halik sa hangin.
May pahabol-tingin ang mga alon sa mga naghihingalong kulay,
tila pagtatakda sa mga dapat alalahanin. Ganito nagtatapos
ang mundo, naisip ko. May lihim na ipinagtatapat sa liham.
May hinihigpitang lubid sa leeg. May mga layag na inililibing
sa baul. May mga pangungulilang kakainin lamang ng panahon.
Tulad ng mga naiwang baroto, sa kanilang lawas sumasayaw
ang mga tangkay-tangkay na nagsiugat na halimuyak.
ang mga tangkay-tangkay na nagsiugat na halimuyak.
No comments:
Post a Comment